بعضی وقتا آدم یه فکری رو انقدر تو ذهنش دور و محال میکنه، و میفرستتش به اعماق ناهشیار، که حتی اگه جلوی روش هم باشه نمیتونه ازش درست استفاده کنه، چون تو ذهنش اون یه اتفاق یا مفهوم دور و محال و غیر ممکنه!

باید بعضی وقتا به داشتنش فکر کنم! به اتفاق افتادنِ بودنش، که اگه یه روز خدا خواست بیاد و باشه ذهنم از تعجب آژیر نکشه و فرار رو بر قرار ترجیح نده! 


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها